Ouders die merken dat hun kind niet gaat brabbelen of praten, maken zich zorgen. Ze zoeken hulp bij de huisarts of consultatiebureauarts. Het is dan nog niet duidelijk of het kind een taalachterstand of een taalontwikkelingsstoornis (TOS) heeft. Een taalachterstand kan ontstaan als het kind bijvoorbeeld te weinig taalaanbod krijgt, of als het kind niets hoeft te zeggen omdat het toch wel begrepen wordt. Een taalachterstand kan worden ingelopen als de omgeving voldoende taal aanbiedt en een logopedist wordt ingeschakeld. Bij kinderen met een taalontwikkelingsstoornis is er iets anders aan de hand. Taal leren is een ingewikkeld proces. Er zijn theorieën die zeggen dat een taalontwikkelingsstoornis een neurologische oorzaak heeft. Door de hersenen wordt taal dan minder goed verwerkt. Maar heel veel weten we daar nog niet over. Duidelijk is wel dat kinderen met een taalontwikkelingsstoornis bijvoorbeeld moeite hebben met het onthouden en leren van woorden en klanken. Bij jonge kinderen is het verschil tussen een achterstand en een stoornis lastig vast te stellen. Als de huisarts of de arts op het consultatiebureau vermoedt dat sprake is van een achterstand of stoornis, zal hij voor onderzoek doorverwijzen naar een Audiologisch Centrum. Hier wordt uitgezocht of er sprake is van een taalachterstand of een taalontwikkelingsstoornis. Ook wordt daar advies gegeven over de stappen die genomen kunnen worden om de taalontwikkeling op gang te krijgen en te stimuleren. Het is belangrijk dat er eerst vastgesteld wordt wat er precies aan de hand is. Een multidisciplinair onderzoek (door verschillende specialisten) vindt plaats. Hierdoor wordt uitgesloten dat er sprake is van een gehoorprobleem of ontwikkelachterstand. Dit gebeurt vóórdat er gestart wordt met bijvoorbeeld vrijgevestigde logopedie. Op deze manier gaat geen kostbare behandeltijd verloren. Een taalontwikkelingsstoornis Bij een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is het nodig dat het kind specialistische hulp krijgt. De oorzaak van een taalontwikkelingsstoornis De taalverwerving verloopt bij de meeste kinderen vanzelf maar er zijn ook kinderen die specifieke problemen hebben met de taalverwerving. Er is geen eenduidige oorzaak aan te wijzen voor deze taalontwikkelingsstoornis. > Het is niet het gevolg van een andere stoornis of problematiek. > Het is niet te wijten aan intelligentieproblemen, gehoorverlies, lichamelijke problemen of sociaal> > > Het is ook niet het gevolg van onvoldoende taalaanbod. emotionele problemen. > Hoe een taalontwikkelingsstoornis er precies uit ziet, kan verschillen en de verschijningsvorm verandert vaak naarmate kinderen ouder worden. De signalen De belangrijkste signalen van een taalontwikkelingsstoornis kunnen zijn: > de ontwikkeling van taal en uitspraak loopt achter bij leeftijdgenootjes en verloopt ook echt anders; het kind maakt bijvoorbeeld niet alleen kortere zinnen dan zijn leeftijdgenootjes maar maakt ook fouten met de woordvolgorde > de logopedie slaat niet aan en ondanks de extra ondersteuning van de logopedist wordt de taalachterstand niet ingelopen. Bij een kind met een taalontwikkelingsstoornis merk je vaak dat er problemen zijn met zinsbouw, werkwoordsvormen, taalbegrip, woordenschat, taalgebruik en spraak. Vaak heeft het kind niet op al deze punten problemen: dan komt een deel van de taalontwikkeling wel op gang maar een ander deel niet. Er kunnen dus tekortkomingen zijn op verschillende hieronder genoemde gebieden. Pagina 24
Pagina 26Scoor meer met een webshop in uw vaktijdschriften. Velen gingen u voor en publiceerden archief online.
Van nul tot taal Lees publicatie 10Home